Nagroda Główna im. Krzyśka Makowskiego oraz tytuł Fotograficznej Publikacji Roku 2023, ex aequo
W swoim projekcie Aleksandra Żalińska nie tylko opowiada o swojej relacji z babcią, ale czyni z niej współautorkę preformujacą do zdjęć. Sam proces fotografowania stał się w pewnym sensie pretekstem do wspólnie spędzonego czasu, a jednocześnie w przewrotny sposób nawiązuje do klasyków (Noboyushi Araki czy Martin Parr). To współczesna opowieść o drugim człowieku z poszanowaniem podmiotowości bohaterki. Sekwencja zdjęć jest wciągająca. Layout i forma książki nie zaburza intymności doświadczenia bycia dopuszczonym do zabawy.